Legalizacja pobytu cudzoziemca w Polsce

Mój narzeczony zgubił w Norwegii swój paszport, musiał on wystąpić o wydanie nowego w Konsulacie w Sztokholmie, ta procedura ciągnie się już od kwietnia 2013 roku i końca nie widać. W międzyczasie postanowiliśmy spróbować otrzymać wizę dla mojego narzeczonego, niestety, SIS spędza mi sen z powiek - po pierwsze narzeczony dostał jak już wcześniej wspomniałam ostateczna odmowę pobytu, oprócz tego został skazany prawomocnym wyrokiem sądu w Norwegii na karę pozbawienia wolności na 1 miesiąc za nielegalną pracę, którą to karę zakończył odbywać w marcu 2012 roku.

 

Dodatkowo sytuacja w Iraku stała się krytyczna, niebezpieczna i niepewna, czego dowodem choćby nasze oczekiwanie na wydany już w lipcu paszport, który nie może być wysłany, gdyż loty z Iraku zostały wstrzymane, a co się z tym wiąże, mój narzeczony obawia się wyjazdu do swojego kraju, wystąpienia o przyznanie wizy i otrzymania odmowy, przez co będzie "zablokowany”, na co najmniej rok, kiedy to znów może wystąpić o wydanie wizy. Ja z wiadomych powodów chciałabym uniknąć wyjazdu do Iraku i zawarcia związku małżeńskiego tam, więc jedyne, co nam pozostaje, to próba zawarcia go w Polsce.

 

Jak zrozumiałam, nowa ustawa nie daje już możliwości wystąpienia o pozwolenie na czasowe zamieszkanie za pośrednictwem konsulatu? Nie wiem, czy "znalezienie się" w Polsce na takich zasadach, na jakich narzeczony jest w Norwegii, i próby zawarcia małżeństwa bez wizy jest nadal możliwa. Dodam, iż naszym jedynym celem jest bycie razem, zawarcie związku małżeńskiego z miłości, nie dla uzyskania jakichkolwiek korzyści majątkowych, czy uzyskania "papierów", niestety los nam nie sprzyja, a nowa Ustawa o cudzoziemcach wydaje się jeszcze bardziej restrykcyjna niż poprzednia. Bardzo proszę o poradę w mojej sprawie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż konieczne wydaje się uzyskanie paszportu dla Pani narzeczonego. Bez dokumentu tożsamości jego sytuacja będzie niezmiernie trudna a legalizacja pobytu w Polsce może trwać bardzo długo i na dodatek bez gwarancji sukcesu w sprawie.

 

Zgodnie z art. 54 Ustawy prawo o aktach stanu cywilnego przedstawić dokument stwierdzający tożsamość oraz złożyć odpis skrócony aktu urodzenia, a także dowód ustania lub unieważnienia małżeństwa, jeżeli pozostawała poprzednio w związku małżeńskim, albo nieistnienia małżeństwa, jeżeli postępowanie o ustalenie nieistnienia małżeństwa toczyło się wobec tej osoby.

 

Cudzoziemiec legitymuje się paszportem wydanym przez władze państwa, z którego pochodzi, lub innym dokumentem tożsamości określonym przepisami ustawy o cudzoziemcach, np.: kartą pobytu tymczasowego, zaświadczeniem tożsamości cudzoziemca, polskim dokumentem tożsamości cudzoziemca. Wymienione dokumenty pełnią swoją funkcję wyłącznie w okresie ich ważności.

 

Ponadto konieczne będzie złożenie wniosku do Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie o zwolnienie Pani narzeczonego z obowiązku złożenia dokumentu, o którym mowa w art. 56 Ustawy prawo o aktach stanu cywilnego. Pani narzeczony w postępowaniu przed sądem również będzie potrzebował dokumentu tożsamości.

 

Wątpię, aby Pani narzeczony otrzymał wizę do Polski w sytuacji, gdy jego pobyt w Norwegii jest nielegalny. Natomiast w sytuacji wjazdu do Polski bez wizy i zawarcia związku małżeńskiego ta okoliczność nie będzie miała większego znaczenia.

 

Natomiast należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 110 Ustawy o cudzoziemcach jeżeli dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, zezwolenia na pobyt czasowy można udzielić tylko w razie istnienia poważnych przyczyn uzasadniających jego udzielenie, zwłaszcza ze względów humanitarnych lub z powodu zobowiązań międzynarodowych, z uwzględnieniem interesu państwa, które dokonało wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen.

 

Warto, więc również ustalić czy Pani narzeczony jest wpisany do sis i na jaki okres został tam wpisany, nie mniej mam nadzieję, iż nawet w sytuacji dokonania wpisu narzeczony otrzyma zezwolenie na pobyt czasowy ze względów humanitarnych.